Każdy z nas jest inny. Ma inną osobowość, nawyki, upodobania i jest kształtowany przez inne wzorce oraz przeżycia. Mimo to w psychologii przyjmuje się podział na cztery główne typy temperamentu. Na ich podstawie można wskazać sangwinika, melancholika, flegmatyka oraz choleryka. Spośród wymienionych z całą pewnością najłatwiej zauważyć choleryka. Bywa wybuchowy i władczy, dlatego budowanie z nim związku nie zawsze jest proste. Jego partner może czuć się zdominowany lub zsunięty na dalszy plan. Jeśli rozmowy we własnym gronie i próby zbudowania zdrowej relacji nie przynoszą efektów, psychoterapia w Poznaniu może pomóc w budowaniu relacji, która będzie satysfakcjonująca dla obu stron.
Psychoterapeuta w Poznaniu mówi o cechach choleryka
Choleryk (jak każdy typ osobowości) posiada zarówno dobre, jak i złe cechy. Jest pracowity, lubi działać, nie może usiedzieć w miejscu, ale przy tym często bywa niecierpliwy, niewyrozumiały i ma skłonność do podporządkowywania sobie innych. Z uwagi na jego impulsywność i tendencję do nieprzemyślanych reakcji związek z nim może przypominać jazdę na kolejce górskiej. Gniew choleryka nierzadko ustępuje równie szybko jak się pojawia, dlatego codzienność może być przeplatana burzliwymi kłótniami, w których nie brak krzyków oraz ostrych i nieprzyjemnych słów. W skrajnych przypadkach może pojawić się również agresja.
Choleryk cholerykowi nierówny
Większość choleryków przeżywa emocje w intensywny sposób i posiada wybuchowy temperament. Poszczególne osoby mogą jednak inaczej okazywać swoje emocje i wykazywać cechy, które sprawiają, że łatwiej jest żyć z nimi w związku, w pracy i na wszystkich innych płaszczyznach. Ulegają oni wybuchom złości, ale zdają sobie sprawę z problemu i starają się nad tym panować. Powtarzające się napady gniewu (krzyki, wyzwiska, rzucanie przedmiotami itp.) są nieprzyjemne, ale nie są niebezpieczne. Nie są agresywni w stosunku do innych ludzi czy zwierząt. Starają się też zmienić a po wybuchu często empatyzują się z bliskimi osobami i czują wyrzuty sumienia. Wykazują chęć pracy nad sobą, dlatego istnieje spora szansa na zbudowanie z nimi satysfakcjonującego związku.
W przypadku drugiego typu choleryka sytuacja wygląda nieco inaczej. Jest on skłonny do przemocy, niestabilny emocjonalnie i nie znosi sprzeciwu. W jego obecności nie można czuć się do końca bezpiecznie. Nie potrafi też przyznać się do winy i zrzuca odpowiedzialność za swoje wybuchy na innych. Nie wykazuje także żadnej chęci do zmian, dlatego szanse na zbudowanie z nim bezpiecznego, opartego na szacunku związku są niewielkie.
Jaką rolę odgrywa psychoterapia ?
Psychoterapiamoże pomóc w budowaniu satysfakcjonującego związku pod warunkiem, że obie strony będą tego chciały. Choleryk musi również zdawać sobie sprawę z tego, że jego zachowanie jest nieprawidłowe oraz wykazywać chęć zmian. W takiej sytuacji psychoterapeuta w Poznaniu będzie miał szansę na przeprowadzenie skutecznej terapii. Celem spotkań w zależności od sytuacji może być np. wskazanie kierunku zmian, udzielenie pewnych wskazówek i sugestii, zdiagnozowanie źródła problemu, nauczenie radzenia sobie z trudnymi emocjami i wyrażania ich w sposób mniej przykry dla otoczenia czy udzielanie wsparcia podczas pracy nad sobą i związkiem. Jeśli z psychoterapii korzysta partner choleryka, psychoterapeuta uświadomi mu, że nie musi tolerować zachowania swojego partnera, doradzi, jak reagować w trudnych sytuacjach i w jaki sposób ustalić nieprzekraczalne granice. Każda sytuacja jest inna, dlatego też rola psychoterapeuty będzie różnić się w poszczególnych przypadkach.
Typologie osobowości a zaburzenia osobowości
Sytuację w której osobowość ma sztywne wywołujące cierpienie (u pacjenta lub w jego otoczeniu) cechy, możemy założyć, że podstawowy problem to zaburzenia osobowości. W tym wypadku będziemy posługiwali się typologią rysów osobowości bardziej odpowiednią dla kontekstu klinicznego a samego pacjenta diagnozowali w ramach modelu zaburzeń osobowości z ICD-11. Takie rozpoznanie oznacza, długi i żmudny proces psychoterapii ukierunkowany na zmianę zaburzonej struktury osobowości. Długi proces czyli taki, który obejmuje kilka lat terapii ze spotkania odbywającymi się co najmniej raz w tygodniu.
Przeczytaj również:
- Diagnoza zaburzeń osobowości w oparciu o ICD-11 – Artykuł opisujący sposób diagnozy zaburzeń osobowości wg najnowszej klasyfikacji WHO.
- Odporne na psychoterapię i farmakoterapię objawy lękowe – Niektóre objawy lękowe wydają się być bardzo uporczywe a skuteczne zazwyczaj leczenie objawowe lub psychoterapia nie dają efektów. Dlaczego objaw lękowy może być odporny na psychoterapię?
- Jak wygląda pierwsza wizyta u psychoterapeuty?
- FAQ – odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania związane z psychoterapią w naszym Ośrodku.
- Jak zachęcić bliską osobę do podjęcia terapii – krótki poradnik dla bliskich, którzy martwią się o stan członków swojej rodziny lub przyjaciół i chcieliby ich namówić na psychoterapię.