Współcześnie coraz większy odsetek rodziców boryka się z problemem agresji u swoich dzieci. Co gorsza, bardzo często rodzice są bezradni i nie wiedzą co robić, aby zapobiegać wybuchom złości u swoich pociech. Skąd się bierze agresja u dzieci? Jak rozwiązać owy problem? Na te i inne pytanie, w niniejszym artykule odpowie psycholog z Poznania.

Złość nie jest złą emocją – uświadamia psycholog z Poznania

Podstawowym błędem rodziców jest pojmowanie złości swoich pociech jako złej emocji. W konsekwencji starają się za wszelką cenę opanować wybuchy dziecka, jednak powinni zachowywać się zupełnie odwrotnie. Złość jako wyraz emocji jest wręcz niezbędna do życia, a jej rolą jest uświadomienie nam negatywnego odbioru danej sytuacji. Złość wyraża fakt, że sytuacja nam nie służy i powinniśmy ją odmienić. Podobnie wygląda to u dzieci, które za pomocą złości pokazują swój wyraz niezadowolenia np. z nieotrzymania tego, czego w danym momencie chcą. Problem tkwi więc w tym, jak dzieci manifestują swoją złość, a nie w samym odczuwaniu przez nich tej emocji.

Z jakiego powodu dzieci zachowują się agresywnie podczas wybuchów złości?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się być trudna, jednak specjaliści prowadzący psychoterapię dzieci w Poznaniu, są zgodni. Dzieci wyrażając swoją złość za pomocą agresji, używają jedynego znanego im środka do osiągnięcia celu. Nie znają innego sposobu, by osiągnąć to, czego chcą. Nie radzą sobie także z fizycznymi oznakami złości tj. napięciem ciała, przyspieszonym oddechem czy zwiększonym rytmem serca. Dzieci błyskawicznie chłoną także sygnały niewerbalne. Dlatego są w stanie zauważyć, nawet nie w pełni kontrolując swoje zachowania, że krzyk, histeria i agresja, mogą być narzędziami do osiągnięcia celu i skutecznego „wymuszenia” czegoś na rodzicach.

Psycholog z Poznania uświadamia zatem, że podstawowym zadaniem dorosłych powinno być kontrolowanie złości dziecka. Jak tego dokonać? Nie dając przyzwolenia na manifestowanie go agresywnym zachowaniem, a to z kolei uda się osiągnąć tylko poprzez nie uleganie dziecku. Wówczas zauważy ono, że agresja nie jest skutecznym narzędziem manipulowania czy osiągania celów i przestanie z niego notorycznie korzystać. Należy bowiem pamiętać, że kilkulatek uderza pięścią w podłogę czy krzyczy do zdarcia gardła nie dla przyjemności. Dla dziecka to konieczność do osiągnięcia celu, natomiast dorośli muszą pokazać mu, że zachowanie takie nie przynosi efektów. Wymaga to jednak konsekwencji w działaniu rodziców i opiekunów.

Co zrobić, gdy dziecko „wybuchnie”? Kilka wskazówek od psychologa z Poznania

Mając wiedzę o zachowaniach dziecka, należy wprowadzić kilka zasad. Specjaliści od psychoterapii dziecięcej w Poznaniu wskazują, co robić, gdy pociecha staje się agresywna:

• Bądź opanowany i spokojny wyjaśniając dziecku brak zgody na coś. Używaj krótkich komunikatów i spraw, by „widownia” ignorowała jego niewłaściwe zachowanie.
• Nie wdawaj się w dyskusję z dzieckiem i nie prowokuj go do dalszej agresji własnym niepokojem.
• Rozmawiaj z dzieckiem wyjaśniając, które jego zachowania nie są akceptowalne i szukając wspólnie sposobu, by w inny sposób dało upust swojej złości.
• Wspieraj pociechę i staraj się zrozumieć punkt widzenia oraz potrzeby kilkulatka. Chwal postępy wzmacniając w nim prawidłowe postawy i zachowania.

Psycholog z Poznania apeluje – szukanie pomocy to żaden wstyd!

Każdy rodzic ma problem z innym aspektem wychowania swojego dziecka, dlatego należy pamiętać, że prośba o pomoc nie jest niczym wstydliwym. To oznaka odpowiedzialności i szukania najlepszych rozwiązań dla swojej pociechy. Podobnie powinniśmy traktować ataki agresji wśród dzieci, ponieważ mogą one mieć wpływ rozwój psychiczny w późniejszym wieku. Psycholog z Poznania podpowiada – nie zostawaj sam ze swoim problemem i nie zostawiaj z nim samotnie własnego dziecka! Jeśli brakuje Ci już pomysłu, jak poradzić sobie z agresją własnej pociechy, nie wstydź się szukać pomocy u specjalistów.

Przeczytaj również:

1. Diagnoza zaburzeń osobowości w oparciu o ICD-11 – Artykuł opisujący sposób diagnozy zaburzeń osobowości wg najnowszej klasyfikacji WHO.
2. Odporne na psychoterapię i farmakoterapię objawy lękowe – Niektóre objawy lękowe wydają się być bardzo uporczywe a skuteczne zazwyczaj leczenie objawowe lub psychoterapia nie dają efektów. Dlaczego objaw lękowy może być odporny na psychoterapię?
3. Jak wygląda pierwsza wizyta u psychoterapeuty?
4. FAQ – odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania związane z psychoterapią w naszym Ośrodku.
5. Jak zachęcić bliską osobę do podjęcia terapii – krótki poradnik dla bliskich, którzy martwią się o stan członków swojej rodziny lub przyjaciół i chcieliby ich namówić na psychoterapię.